Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

een postzegel van tien cent

Mijn vader staat hulpeloos en verlegen en
bloot voor haar bed, beiden

kijken mij aan, hij vraagt me naar haar
borsten te kijken, geel vocht spuit

uit mijn mamma’s tepels, ik ga bij haar
zitten en houd haar. Dan

is het ochtend blijkbaar, een zwaar hoofd
en wind die aan het raam trekt, mijn

dochter kust een andere man, ze annuleert
haar huwelijk, haar schoonmoeder

mist opeens een arm en been, ook haar
houd ik als een kind.

Alle ochtenden is het beter op te staan
en te doen, te schrijven bij voorkeur.

 

 

« »