Volgens Walter Jackson Bate, zijn grootste biograaf, ging het in de geschriften van Samuel Johnson, ‘die vaak vooruitlopen op de moderne psychiatrie’, om de vraag ‘in hoeverre de ellende van de mensheid voortkomt uit het onvermogen van individuen om positief over zichzelf te denken, en tot hoeveel afgunst en andere vormen van kwaad dit leidt’. Johnson schreef zelf dat zijn grote belangstelling voor de biografie als literaire vorm – tot zijn werk behoren onder meer The Lives of the Poets en andere biografische schetsen – was ingegeven door een behoefte aan inzicht, niet in hoe een mens ‘gelukkig gemaakt werd’ of hoe ‘hij uit de gratie raakte bij zijn prins’, maar in ‘hoe hij ontevreden werd over zichzelf’.

Scott Stossel, uit: My Age of Anxiety