Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

bewegingsloos

Een enkel geluid in de verder stille ochtend-
dorpsstraat is erger dan de schrille

Tonen van de ontwaakte stad, minutenlang
Probeert iemand te ontkomen, elke

Keer weer slaat de brommer af, het dorp
Wacht nog, met open ramen

Scheldt zij terug, in de stad valt het herhaald
Geluid tussen alle andere beweging

Daar valt ook mijn zijn in het niet bij het
Hier zijn: de merel schrikt op

De pad verstopt zich, de tak buigt, de stoel
Vraagt rechtgezet te worden

De aarde vraagt om water, daar vraagt een
Enkeling een kus, met

Open mond blus ik het vuur, hier blaas ik
Lucht tussen de kruiselingse takken

 

 

« »