Dat je loopt door de vierkante meters
Om je heen en ze dan

Rond blijken te zijn en in elkaar overvloeien
Spinnenwebben tussen de

Draden van de wasmolen, de takken van
De bomen, de lucht als

De zomers vroeger, dat je daar loopt en
Het toen had kunnen zijn zoals

Het nu is, je hoort je vader nog praten
Je moeder nog tikken met haar

Klompjes tegen de tegels, je viel op
Het grintpad en zij

Wipte de steentjes uit de open knie, je
Huilt opnieuw