Je raakt de essentie, zegt hij, het moet zoiets
Zijn als jarenlang gehurkt zitten met
Een masker voor je hoofd en een dikke laag
Piepschuim in je kruis
Dan eindelijk de bal te raken en de slag zo
Trefzeker dat men om het veld
Heen rent en nog eens rent terwijl jezelf wat
Beduusd vergeet op te staan
Om het eerste honk te halen, u begrijpt dat
Wij niet sportief zijn
Wij liggen in ons bed en vragen ons af wat nu
Precies onze score is
En welke ledematen getroffen zijn en of het
Een volgende keer niet zonder
Bescherming kan
hans altena
29 mei 2014 — 09:58
een homerun dit gedicht en een motto ja voor het schrijven na het schrijvers schrijven
alja
29 mei 2014 — 14:27
dank je Hans