Menu Sluiten

Alja Spaan

Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

4 april 2014

de haan verdwenen

Zoals je soms een dode poes nog ziet of
Hem, liggend in je bed

Zie ik mijn mamma bukkend in de tuin
Hiernaast, zorgvuldig bijhoudend

Wat de lieve Heer haar gaf, en hoewel
Ik ook mijn vader

Op het erf zie, gelukkig niet terwijl hij
Tot haar grote ergernis

Al haar werk teniet doet door op de verkeerde
Plek te gaan schoffelen, is

Zij vooral, haar groen suède jasje aan, zo
Licht en zonnig

Daar, ze kijkt niet op, ze streelt het gras
Haar klompjes tikken tegen elkander

 

 

2 Reacties

  1. woutervanheiningen

    4 april 2014 — 09:35

    Ik zie haar voor me en kende haar niet. Dat Alja noemen we de kracht van suggestie en van prachtige poëzie.

  2. alja

    4 april 2014 — 13:36

    ze zou je mee naar binnen hebben genomen voor de koffie

    met koek

Vorig bericht

bijna buiten adem

Volgend bericht

de verkeerde plek

Beheerder

Berichten door alja

Reacties door alja

« »