Langzaam wordt het ontrafeld, mijzelf
De ruimte, het vertrek
Nu al klinkt het hol in mijn schrijfkamer
Het licht lijkt witter, er verschijnen
Gaten in mijn uitzicht, iemand plakt
Een foto in een boek
Een ander loopt uit mijn kader terwijl
Ik nog schrijf
Een eend wast zich in het water, een reiger
Staat roerloos aan de kant
Een man zwaait bij de brievenbus, een
Buurvrouw steekt haar duim
Omhoog, midden in de nacht wordt
Aangebeld, mijn schaduw op de hoek
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x