Wanneer klein groot werd en de handen
Gewisseld werden, ik niet meer als
Eerste de zijne pakte, hij niet meer als
Laatste de zijne losliet
Is ergens tussendoor gebeurd zonder te
Weten nu nog wanneer
Niet die keer toen hij laveloos onder bij
De fiets bleef liggen in mijn hal
Niet die keer toen hij vroeg of hij haar wel
Of niet weer moest zien
Niet die keer toen hij huilde om zijn vader
Maar net niet zichtbaar, ik vermoed
De keren dat ik opkeek naar hem, het spel
Gespeeld, verloren
Niet wist wat we daarna zouden doen en
De tuin van onze jeugd te nat
Blewbird
7 november 2013 — 19:39
Oh mooi. En die laatste regels.
alja
7 november 2013 — 19:57
dank je wel