eenzelfde uitgestrektheid

Op het podium waar ik voor het eerst stond
Schutterig toen maar met de bravoure van
En waarschuwing voor

De kroegtijger die ik zou worden, de lefgozer
Die het meisje in mij zou verslaan, sta ik
Vandaag dan opnieuw

Een nominatie die mij niets zegt, een onderwerp
Dat er met de wind vandoor gaat, een gegeven
Dat slechts mijn moeite

Illustreert, dat ik daar zou zijn, dat ik daar was
Dat ik eigenlijk altijd ergens anders ben, in
Ieder geval onderweg

Dat heel soms de deur van mijn werkkamer open
Gaat en ik mij in het jurkje hijs en u dan ontmoet
En een buiging maak