de ruit

Hoe hij mijn haar omhoogtilde en zijn neus in
Mijn nek legde, mijn borsten in de schroefdraad
Van zijn armen

Zijn kleine smerige handen in de mijne of gebald
Tegen zijn lijf, ik weet het niet meer, hoe hij zijn
Benen gekromd hield en hoe ik dan

Draaide en hem vasthield, wiegend in mijn slaap
Ik weet het niet meer, hoe hij rook naar motorolie
En hout, zee en

Zon, ik weet het niet meer, hoe ik wakker werd
Van maan en licht en sterren, stadsgeluiden en
Geschreeuw en dan hem

Ogen open naast me vond, de nachtmerrie van
Alle gedachten: ik weet het niet meer, ik wil
Erover schrijven maar weet het niet meer