Als het nacht is, komen zijn verhalen, achterover
Vallend op mijn bed
Vervolgens tast ik met ogen dicht daar naar, zijn
Zachte pyjamabroek, zijn
Shirt, zijn krullen, zijn polsen, de mijne slapen en
Toch stel ik hem de vragen
Knijp, priem, kietel, omklem, duw, alles dat de
Pijn van het voelen
Teniet doet, amputatie, stel ik voor of de lieve Heer
Vragen het over te doen
Hij lacht met me mee, sluipt dan de deur weer uit
Ik zie hem, hoor hoe hij
Aarzelend opnieuw intrek neemt, droom over een
Huis vol geluk
hennie van ee
24 juni 2013 — 07:59
mooi zoiets te dromen en dan te verzinnen
alja
24 juni 2013 — 08:20
dat laatste, het eerste gebeurde echt, een kind dat niet kan slapen
Fenny
24 juni 2013 — 09:32
weer mooi en herkenbaar
alja
24 juni 2013 — 09:42
dank je wel