Laten we het gewoon over het feestgedruis hebben, de oranje kleden in het park bezet door alle kinderen uit deze buurt, de buurman die met het bootje overvaart en thuis de stekker in het stopkontakt steekt zodat we Adamo hebben en Francoise Hardy, zijn haar in een paardenstaart midden op het hoofd en twee oranje vlechten van touw aan weerszijden
Laten we het over de poep hebben, daar achter die ene oranje tent en over de frietkraam op de brug, de verkleumde moeder die al vanaf vanmorgen het plekje voor haar kind bewaart, de oranje ballonnen in het water, de plastic reiger
Laten we het over de fietsen hebben die vastgeketend zitten aan de brievenbus en de zee van mensen die zich golft door mijn eens zo groene park, laten we het over de agenten hebben voor de oranje streep die wijdbeens een verdwaalde auto tegenhouden en de bootjes die aan elkaar geknoopt langzaam door het water varen en oranje bitter aan boord voeren
Mannen die gaan staan en proosten, laten we het daarover hebben en maar niet over
Dat wat we elkaar hadden moeten zeggen maar vergeten zijn, niet durven, niet doen, de oranje soes die naast mijn fietstas viel en Felix boos op de zwarte kater in onze tuin, niet over de honger die we altijd hebben en de onrust, een slapeloze nacht, de reis die hij zal maken en eigenlijk mee willen en onderweg alleen stoppen voor een plas of een zielig hondje langs de kant van de weg, niet over de woorden die ik schilderde langs de trap en die bibberend naar beneden renden, ‘ik schreef een brief van liefde’, niet over het kusrode laken dat op een hoopje op de grond verdween, laten we niet praten over liefde, niet over verlangen, niet over ‘liefste, waarom blijf je niet’, niet over de tekening die mijn kind maakt van ons allen en zijn titel ‘gezinsportret’, niet over de kromming van
Je lijf, laten we niet meer spreken over een koude dag of windvlagen, over druppels die stenen uithollen, langzaam, slepend, de slakkensporen door de gang, het steeds weer opnieuw proberen elkaar te bereiken, afstanden zijn relatief, zeggen we maar we zouden
Daar niet meer over praten
We zouden het hebben over
Koninginnedagen
Niet over
Koningen voor 1 dag
Laat staan over
Vorsten voor een heel leven

&

Muziekkeuze en buurman isse helemaal niet verkeerd
Can’t get no satisfaction en
Je t’aime
En bootje wiebelt helemaal niet zo als je op de
Bodem gaat liggen
Oranje vlechten passen ook best wel bij
Blauw haar
Alleen oranjebitter is vies
Kan je beter niet
Drinken
Hou van mn buurman
En heb nu theeserviesje uit jaar nul
Broodrooster zonder snoer
En echt emaillen
Vergiet
Denk ik
Ga nog ff swingen
Lichtjes in het water
Dansen
O nee, hé
Ze gaan toch geen Dylan draaien?
Is wel koud buiten

logs van 28 april 2006