Je kunt het zien, het ligt er slordig, het is
Alsof een beest gegraven heeft
Vervolgens weggerend, achtergelaten
Naar boven gehaald en niet meer
Geïnteresseerd zijn concentratie verloren
En dan daarna
Mensenhanden die alles mooier probeerden
Te maken, takken bij
Elkaar geveegd, bladeren langszij, een
Licht spoor van ijs
Hij, koud aan de neus nog, verdwenen
Jij met een boogje eromheen
Elbert Gonggrijp
21 februari 2013 — 16:46
Mooi! Meer wil ik er dit keer niet van zeggen want ik vind dat het voor zich spreekt….