Ik vraag waarover ik moet gaan schrijven, nu
En tezelfdertijd is daar het antwoord, ik neig
Te wachten op de ander terwijl

Mijn tempo hoger ligt, alsof ik het oversteken
Dansend afwacht, mijn voeten wissel met het
Wit en hij mijn hand

Nog houdt, ik tel de strepen zoals ik de uren
Tel, ik weet wanneer ik mag, ik weet wanneer
Ik thuiskom

Misschien, zo zegt mijn grote zoon, duurt het
Nog even maar in mijn hoofd ben ik al terug
En dat het gemis

Te groot is, daarop sliep ik, ik zou het niet schrijven
Dacht ik maar ik kon alvast dromen, ik had zijn
Hand losgelaten maar pakte hem weer

Vast, sorry, zegt hij, ik weet niet wat je onderwerp
Moet zijn, te laat, antwoord ik, ik heb het al
Geschreven