Soms zou ik willen dat er geluid bij mijn beelden zat, geluid
Bij mijn woorden en beweging en dat u, nadat u onschuldig
Op mijn site terecht bent gekomen nog even ongelovig met
Uw hoofd schudt omdat u meent dat er een flemend stemmetje
U roept en dat het beeld daarnet nog verschoof of haar oog naar
U knipoogde, het kan niet, dat weet u best maar het lijkt zo
En u kijkt nogmaals en u ziet haar lippen bewegen, ze haalt u
Naar zich toe en omarmt u en u wordt meegezogen in haar
Warmte en verdwijnt in het scherm, een cartoonesk gebeuren
Waarbij u voorgoed in haar wereld verdwijnt of voorgoed
Ach daar kunnen we het nog over hebben

Altijd ben ik geluidloos bezig u te veroveren, ik zit daar
Stil op het scherm, mijn hand heeft u daarnet nog gewenkt
En mijn borsten bukten zich voorover, de geur van patchouli
Zit reeds in uw linkeroor en even voelde u de zachte liefkozing
Maar daar leun ik alweer achterover en gun u de verwarring
En het nakijken, het liefst schreeuw ik nog wat na, het liefst
Bijt ik u nog wat toe, het liefst verwar ik u met keurige
Heesheid, u struikelt over mijn snelheid, u vergist zich in mijn
Zachtheid en mijn ogen lachen u alleen maar uit, welk woord
Dan zou blijven hangen, welk gebaar dan plukt u uit de lucht?

Ik ben de adder onder uw gras en sis u toe, ‘doe dan, doe’
Maar u weet niet wat, u bent vergeten hoe, u kunt nog net
Met uw rechterhand bij het aan-en uitknopje van het scherm
En met uw voet kunt u bijna het knopje van uw computer
Bedienen, zacht ruis ik terug en zwart ben ik opeens, zoveel
Zwarter dan daarvoor, ‘doe dan, doe’, wat liet u na dat ik u
Na kom dragen, met snelle stevige dansende pasjes bijna en
Op hoge hak, licht hijgend en voorzichtig dragend? wat zag
U wel en wat hoorde u niet? u strekt uw hand, u beweegt uw
Voet, zij licht weer op, zij knipoogt, zij lacht, zij vormt opnieuw
De woorden

even weer maar eigenlijk voor altijd
ook terug te vinden in de bundel met Nina Barhorst