Het is niet duidelijk of ze luisteren naar mij
Of naar zichzelf, gevangen in de waan van
Een illusionaire wereld, dan wat

Handgeklap, een verschoven stoel, een
Uitgestoken voet waarover ik niet langer
Struikel, wat dan

Bekent een meneer, zal ik doen om uw
Produktie te evenaren of hoe stil hij ligt
Terwijl ik zo

Beweeg, op het plafond de sterrenhemel
De halve heilige, de gespreide armen van
De God, daaronder

Zijn hoofd, de mond open, de haren van
Het hoofd vallend, één zin maar, zegt hij
Dat hij mij niet zag staan

Maar liggen met opzij gegleden borsten
En of ik niet de ruimte kon verschuiven
Binnen zijn handen