ik doe alsof

Ik deed me bij haar altijd groter voor dan
Ik was zodat de titel van deze log opnieuw
Het thema toevalt

Ik moet niet weggaan als ik thuis wil blijven
Bedenk ik me als ik de helft van de boodschap
Vergeet en terugfiets met

Niet ingeleverde lege flessen, een halve meneer
Nog op het gangpad, snoep als troost en flarden
Wind in de halslijn

En zij had niet moeten doodgaan, gezond als
Ze was met altijd rode wangen van de afstand
Tussen de dorpen

Dan plotseling neervallen terwijl haar hele
Leven zo systematisch was ingedeeld en ze
Altijd regenkleding droeg in de fietstas

Voorbereid op neerslag van betekenis terwijl
Ik nog sprak over die ene iemand raken in al
Mijn boeken

in memoriam een van mijn trouwste volgers en lezers, oudcollega Greet Waal die twee weken geleden nog tegenover mij zat en mijn bundel kocht en afgelopen vrijdag plotseling overleed
ze was uitgesproken en fel, meer carrièrevrouw dan moeder, hekelde planten, reizen en 90% van de mannen, ze was net met pensioen en verveelde zich dus ging weer studeren, deed vrijwilligerswerk en las nog meer