Een foto van de kat scoort meer reakties dan een
Gedichtje of drie, bovendien zeiden de bezoekers
Allemaal U gisteren en was er een mevrouw met
Lang grijs haar die

Zich kon voorstellen dat het wel heeeeel lang geleden
Was dat mijn kinderen rond renden, de poes naar
Boven gevlucht of toeterende loopwagens uit de
Bocht gevlogen tussen

Mijn warme armen en de hoeken van de deur, dan
Is er ’s avonds laat het vuur en het urenlange gesprek
Met mezelf, de onrust bedwongen, het terrein
Herwonnen, een nieuwe spijker in de

Muur voor nog wat kunst, een herinnering aan
De wachttijd uit jaren, hoe ik een pose innam en
Doorschreef terwijl hij, HIJ, zo zou komen en
Dan zou

Moeten glimlachen om die gebogen werkende
Gestalte, de mengeling van ernst en spel, ik hoor
Mezelf praten, in het Engels dit keer, ‘one day
Maybe’ of ‘it all

Started on’, mijn ogen glijden van muur tot muur
Alsof zijn camera draait en hij mij neemt, keer op
Keer, daar, wijst hij, is het licht verkeerd, de vlammen
Dansen uit het vuur