licht doorlatend
Zij kwam daar voor mij, zei zij. Dat heeft hij nog nooit gedaan. Het is zo’n regel die blijft hangen…
Zij kwam daar voor mij, zei zij. Dat heeft hij nog nooit gedaan. Het is zo’n regel die blijft hangen…
Als ik mijn ogen niet opsloeg, zou ik hem niet zien, niet hoeven groeten, niet hoeven vertellen en vooral niet…
Niet te worden zoals zij: met schelle stem door het apparaatje naast de voordeur pratend met de wereld, hijgend na…
Ze was de enige die vroeg of ik ervan kon leven. Van dit met armgebaren aangegeven groot goed, deze erfenis…
Zij houdt het vet nog even vast, het knijpen goedmoedig keurend, wetend dat morgen het nieuwe patroon begint, het afwegen…
Zij laat haar borsten hangen, de kniekousjes net onder het weke vlees, alle knoopjes gesloten over een zigzag bloesje van…
In de zaal vlaggetjes met daarop een getal, een pop die uitgezakt in de hoek op het fel beschenen podium…
Dat je zomaar kunt veranderen in oud en stram, stijf en pijnlijk, moe en lelijk, voorgoed het beeld kwijt van…
Ze zegt dat ik meer van de details ben en geeft met brede hand aan hoe smal dat is vergeleken…