de A.
Het ruikt naar toen, zomers die ’s avonds eindigden in de immense tuin, aardbeien die in een koele ochtend nog…
Het ruikt naar toen, zomers die ’s avonds eindigden in de immense tuin, aardbeien die in een koele ochtend nog…
Links de slang van blik die tergend kronkelt langs de zijwegen, rechts de menselijke beweging: sokken in sandalen onder een…
Het is het beeld dat eerst hapert, dan nog even stil blijft staan, vervolgens doorbrandt, een gat vormt, ratelt en…
Soms wilde ik dat ik het je kon laten zien zoals ik het mijn ouders zou tonen: dit eerste huis…
Soms zijn er in de ochtend geen woorden of een teveel aan woorden zoals er beelden zijn die tuimelend over…
Alsof je zelf springt en het moment voor je landt opeens de grond herkent, het gras lijkt wel het tapijtje…
Er zijn enorme, witte konijnen die languit op de grond liggen, bijna onzichtbaar in de fijne sneeuw, egeltjes die eten…
Dit keer kniel ik. Eigenlijk verlies ik gewoon het evenwicht. Met mijn handen vegend over de natte, koude steen, laten…
Dit zijn van die dagen waarop mijn mamma zou bellen en zuchtend zeggen zou dat het nu niet meer op…