‘Als ze een beetje lijkt op andere dichters, zei Mauro, zal ze wel vermoeden dat wat ze doet helemaal geen zin heeft, niet omdat het een luxe is, maar eerder zoals een spinnenweb dat in een hoek van de kamer hangt zinloos is. Iedereen negeert het spinnenweb, dat desondanks enorm veel doorzettingsvermogen en geduld kost om te maken en tegelijk in een oogwenk kan worden weggevaagd zonder dat iemand het doorheeft. Niemand let op poëzie, zei hij, maar als mensen het gewaarworden er beter naar kijken zien ze iets wonderbaarlijks, net als het spinnenweb. Het spinnenweb heeft niets te maken met geschiedenis of met politiek of onderdrukking, het bestaat in een andere dimensie en is natuurlijk veel onmachtiger en kwetsbaarder dam die zaken zijn. het is inniger verbonden met overleven dan met macht of geweld – het overleeft ondanks hun bestaan. Het kan worden weggeveegd en al dat werk tenietgedaan, maar dan begint het werk gewoon opnieuw, in een andere hoek van de kamer.’

 

uit Parade, Rachel Cusk, vertaald door Jeske van der Velden, De Bezige Bij 2024