“Dichters hebben doorgaans niet de neiging zich te schamen. Dichters krimpen doorgaans niet ineen. Ze branden en lijden en worden verscheurd – en ze drinken, worden dik, maken ruzie en gaan dood. Ze hakken zichzelf in stukken en maken hun relaties kapot. Ze zijn boos en verbitterd en bedroefd en zwaarmoedig. Het is geen zachtzinnig bestaan, Jessica – maar ze schamen zich in elk geval niet.”
Jane Gardam, uit A Long Way from Verona,
vertaald tot Ver van Verona door Gerda Baardman en Kitty Pouwels, Cossee, 2020
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x