op de snoodaard na
De bomen staan eindelijk stil. De huizen aan de straat beneden gesloten nog, vogels de enigen die uit de lucht…
De bomen staan eindelijk stil. De huizen aan de straat beneden gesloten nog, vogels de enigen die uit de lucht…
Op de moedige poging tegen de laatste windvlagen in het park te bereiken met daarin de gewenste ruimte voor kind…
“Die ruimte. Die begint in het midden van mijn voorhoofd en eindigt in het midden van mijn kruis. Hij kan…
Weet je het zeker, vraagt ze hem maar dat is het nu juist, hij weet niets zeker, hij schudt zijn…
Ze zal zeggen: ‘Wat? Wat zegt het? Wat zegt het dat ik niet al weet? Ik heb het méégemaakt. Ik…
Van deze dagen zou ze zeggen dat ze wel kon huilen omdat de streperige ramen haar uitzicht beperkten, de bomen…
Er bleef een jongetje staan in een plas vanmorgen, een regenpakje en laarsjes en een onverzettelijkheid die zijn moeder, verder…
“het verlangen loopt zelden gelijk met de herinnering”
Ooit waren we schrijvers. In de brievenbus lag zijn bijdrage, de enveloppe gevouwen uit het ontwerp van die week, vijf…