Ordening zodat er geen chaos is maar duidelijkheid en controle,
de autootjes geparkeerd onder de gevouwen tekening,
de potloden op kleur in de bekers, de maan naast de sterren, de
wekker op zeven maar wakker lang voordien, de
vaste route omdat het huis geen andere kamers heeft, eerst het
schrijven dan het leven, elk begin een
herhalend ritueel. Dan is er een enkele explosie van kleur en geluid
bij een trage buurman, de lucht scheurt, een
vinger wijst, de stad verheft zich en gaat weer liggen zoals er bij
het verlaten van de winkels attributen verkrijgbaar zijn die
doen denken aan een niet gevierd feest, afwezige kerkgangers,
een kale boom en honger in de hals die
nooit eerder zo groot was en even is het ritme zoek en snoepen
we koude oliebollen en bittere kerstkransjes.
elbert gonggrijp
2 januari 2018 — 11:20
Nou ja, wat te zeggen: weer prachtig verbeeld Alja. De huiselijke sfeer waarin je het kleinkind betrekt, het verlate vuurwerk…
Groetjes,
Elbert