het is wat vrijkomt en weggaat, oud zeer,
vochtigheid die uit de dingen trekt.
En dan zeker verdriet in de hemel, heimwee

omdat alles zo eeuwig is. Heimwee naar nu.
Alles wordt er wakker van (….)

Herman de Coninck, uit:   4, Bas-Oha,
Bergen van onverschilligheid