Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

een literverpakking

Onafgebroken draaien vrachtauto’s, mannen met
helmen en korte broek, populaire deuntjes met
begeleidend fluitspel, te warme

kleine kinderen langs het hek, ijzeren kettingen
waaraan een lampje met een haak, opgewekte
plantsoenmedewerkers en een

enkele hond, beneden mij hun automatisch vertoon
van krachten. Het kan zelfs nog luider, de domme
buurvrouw probeert een gesprek,

een van de bouwvakkers wil naar huis, de hond
krijgt ruzie met de poedel van daarnet en een vrije
zoon van de overburen krijgt tot

opdracht en schrik de taak de heg te snoeien, aan
twee kanten. Wij wachten tot later. Als de katten
terugkeren, zich verdelen over

het warme zand van de bouwplaats, de planten ruisen,
de maan haar plaats inneemt, de losse hond en het
ene kind reageren op het fluitje.

 

 

« »