Als er voor pijn een definitie is, dan ook voor
liefde. Een dichter heeft liever
de vrijheid in woorden. Zo van ‘het mes klieft
door de schede’ en ‘zijn haar
golfde over haar heen’. Dat zij hem heeft lief
gehad, zonder twijfel. Geen
zin die dat beter uitlegt dan haar handeling.
Zij gaat alvast liggen, bloemen rond
haar enkels, het bruidskleed opzij geschoven.
Geen warmere ontvangst
dan daar. Hij komt altijd bij haar terug en ja,
zoals de pijn. Zij staat altijd op
en ja, zoals de pijn. Dan werpt zij de bloemen
uit het raam, het kleed hangt buiten.
hans altena
17 december 2014 — 08:04
een mooi bezingen van iets dat moeilijk mooi te noemen is maar dat toch misschien…
alja
17 december 2014 — 08:32
nodig is? waar heb ik het over, hans – in de zin van ‘wat zeur ik eigenlijk toch’, warme dagen lieverd