Zij zit daar met haar voeten uit elkaar terwijl
haar knieën kletsen en haar hand
bovenop de simpele en lichte zomerjurk haar
benen vasthoudt en de plooien
licht die uit haar lijf vallen. Daarboven is haar
jackje stevig dicht geritst, de
kleur van haar mond komt terug boven haar
enkels waar veters als linten de spieren
knopen. Het is pas daar dat ze me ontroert, wijde
voeten wijken naar binnen, een
vaalbruine band houdt ze bij elkaar, verbergt
de knobbels aan weerszijden.
Ze heeft dan net gezegd dat haar man alleen zijn
eigen taal spreekt maar wel
verstaanbaar is maar haar ogen weten het niet
zeker en de kinderen lachen hem uit.
(bij de foto bij het interview met Linda Boström Knausgård,
Sir Edmund,Volkskrant, 27 september 2014)
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x