In mijn droom borduur ik een dikke wand die
later een deur vormt waardoor

bezoekers een kerk binnen kunnen gaan, ik
duw en plooi de stof met mijn

steken en wijs de opening, een lange rij wacht
geduldig en onvermoeibaar

terwijl ik aan paarse draden trek en deze van
gelijke lengte maak, een dichter

slaapt achter mijn werk, er liggen meters stof
bovenop hem, hij moet

aantreden, ik roep hem wakker, glanzende stroken
blijven op zijn schouders liggen

dan duw ik hem de deur door, een psalm klinkt
gedempt vanuit de bewerkte ruimte.

 

(misschien vanwege het optreden vanavond in Staal te Haarlem als gast van de Haarlemse Dichtlijn)