Ze lag daar in het gras en had haar ogen
Gesloten, ze dacht aan
Niets en alles tegelijk, het was al gebeurd
En ze voelde niets meer dan
Dat, ze bewoog haar armen maar wist niet
Meer hoe en toen hij haar riep
Wilde ze antwoorden maar ze wist niet
Meer hoe, hij kwam bij
Haar staan, groter dan ooit, ze merkte het
Aan de schaduw door haar
Dichte ogen heen en daarna stonden haar
Kinderen daar, ze was
Vergeten hoe ze op moest staan tot ze haar
Tilden, ze zat in haar stoel en
Bewoog haar voeten een voor een en zette
De armen af tegen de leuning
Ze liet haar thee koud worden en ging terug
Naar de tuin en liggen in het gras
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x