De vader van mijn kinderen rijdt in een truck
Met oplegger, een grote rode
Met mij en onze drie baby’s een route langs
Verschillende huizen, weggeduwd
En omsloten door andere grote trucks, zwarte
En donkerblauwe, voortdurend
Kijk ik achterom, de kinderen slapen, hij neemt
Helling en bocht zoals het hoort, bij het
Uitstappen, we staan op mijn geboortegrond, is
Er één baby over maar zonder hoofd
Een mij omklemmende vorm met benen en armen
Dan staat mijn moeder in de deuropening
Neemt hem over, het was de film, zegt mijn grote
Volwassen zoon maar daarin
Alleen een vrouw die uit een rijdende auto stapte
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x