Mezelf als onderwerp, niet in deze
Regels, niet in dit

Geflirt en gekonkel tussen de lijnen
Door, niet hier

Als pleisterplaats voor mijn wonden
Elders, groter, sterker, een

Tekening van, een zoom in een jurk
Een zorgvuldig patroon van

Naast elkaar gestikte delen, terwijl
Ik eindelijk

Bloot voor uw ogen dans, mezelf in
De naaktheid van mijn bestaan

 

‘Hoe intiem mijn woorden ook zijn, de taal zelf blijft aan het woord.’
&
‘Als je gestopt bent met schrijven zie je een ander in de spiegel.Misschien wel iemand die naar zichzelf kan kijken zonder zich af te vragen of hij wel echt bestaat.’
Martijn Meijer: Moeilijk te geloven dat ik echt besta.
Boekbespreking door Atte Jongstra, NRC Boeken, 11 april 2014