niet noodzakelijk

Prikkelende vraag Robert, maar jij bent het brein en nog veel meer dan dat en jijzelf, die verzamelnaam voor al je processen in je lichaam en geest, bent ook nog eens die poort naar buiten toe, en wat daar allemaal schuilt, dat is ook de zoektocht, die dus niet enkel innerlijk is… sterker nog, soms lijkt het dichter zijn meer op een scherpte die inspeelt op wat voor het rapen ligt… ken je niet het gevoel alsof een lied of passage daar al op je wachtte… zodat het ook kan voorkomen dat er grote overeenkomsten ontdekt worden tussen jouw tekst en die van een ander eeuwen terug? Het raadsel is meer dan het ik… Maar nogmaals, je snijdt iets moois aan, zoals ook Brodsky aan iets raakt dat mij raakt… ik herken het al is het niet van mezelf… groet

voor robert, voor hans, ik denk er niet over na, ik schrijf, ik neem waar, ik doe, ik leg neer, alles een collage, mijn gedachten, mijn handelingen, mijn hier en nu, mijn toen en thans, ik zoek niet omdat het (nog) voor het oprapen ligt, ik ben geen dichter, ik ben een schrijver die een bepaalde vorm hanteert, een vorm die steeds minder woorden nodig heeft voor hetzelfde: het vinden van, tegelijkertijd is het een eeuwig onderweg zijn, met ogen wijd open, dat wel, een voor altoos bewustzijn van mijn plaats: die van de toeschouwer