Een klein meisje loopt met rode blote voetjes
Door een modderpoel, ze draagt een zwarte jas
Die ze geleend moet hebben van een
Zo veel groter iemand, mijn lief probeert met
Mij te praten ondertussen maar ik houd haar in
De gaten, ze dwaalt
Hij begint tegen haar te praten, hurkt, maakt
Gebaren, zo zag ik hem nog nooit, ik loop verder
Ik wil er niets mee te maken hebben
In haar zwarte jas staat hij later aan mijn deur
Zijn ogen stralen, ik droom, ik laat hem niet
Binnen, als ik me omdraai lopen er
Kippen door de ruimte, er ligt zand en stro, er
Staan geen muren, ik ben terug bij de modderpoel
Het meisje voert de beesten
hans altena
25 januari 2014 — 14:16
terug tot je ik?
alja
25 januari 2014 — 15:07
dromen die de waarheid spreken? geërfd van mijn vader, lieve Hans, die tomeloze chaos ’s nachts
alja
25 januari 2014 — 16:15
wat ik me nu vooral herinner, waren die koude rode voetjes