Het dorp ontroert door lelijkheid, een
Ford Nissan in een voortuin, een ooievaar
Met een lege doek
De toko met de naam Koen, de snackbar
Met het lege terras en het Jezus Redt
Pamflet, wapperend in
Wind tegen, de haan op de kerk kraait en
Mijn ouders liggen koud op elkander, dat
En de vuurwerkpijlen rood
Op de natte bladeren op mijn pad, zal ik
Weten nog hoe de deur kraakt en het
Zonlicht door
De brandgeschilderde ramen valt op onze
Goede Herder terwijl ik de gezichten tel
Met slapende ogen
Hoeden in de schoot, pepermunt in haar
Handtasje, de Volvo gedeukt tegen het
Fietsenrekje daarnaast?
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x