In de droom verdwijn ik steeds met een vol
Dienblad, me bewust van die enige taak terwijl
Ik zoveel mogelijkheden heb:
Er drijft een grijze heer in het badwater die
Met me spelen wil, er is een ongeduldige chauffeur
Die uit rijden wil, beiden met
Excuus dat het voor mijn eigen bestwil is, er
Is muziek en glazen ballen rollen over gespierde
Armen, ik zie ons
Weerspiegeld, ik leeg het dienblad en loop opnieuw
Met een overvolle arm terug hoewel er geen gasten
Zijn, geen etensresten, nergens
Drankgelag, er is een bal die op de grond stuitert
En voor me neervalt, kopjes, borden en bestek
Kletteren ineen als ik over het glas spring
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x