Hij schreef me dat hij van me hield zoals
Hij me dat zei, elke morgen als we elkaar
Tegenkwamen, hij boven in zijn kantoortje
Ik halverwege de trap
Ik zei hetzelfde maar ik schreef het niet op
En toen ik hem las
Verscheurde ik het, in de kachel de brieven
Van mijn vader die
Hetzelfde beweerde, misschien daarom, hij
Vroeg niet waar
Het antwoord bleef, hij herhaalde niet zijn
Zin, de ochtenden werden
Avonden, ik ook van jou, zei ik maar ik kon
De woorden niet vinden
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x