een beetje hees is ze en verlegen

Gek hoe sommige dingen pas terugkomen als ze
In een andere vorm en veel later

Voor je staan: de kleine in paniek omdat hij niet
Meer slikken kan en dan

Een sjaaltje van mij, nat, om zijn hals krijgt gebonden
En koele handen op zijn

Voorhoofd, kamillethee en ijsklontjes, honing en
Pas getrokken bouillon

En dan het t-shirt nat van zweet en koorts en dat
Sjaaltje, half hangend tussen

Haarlok en weke schouder, hoe ik dacht toen dat
Ik stikken zou of

Nooit meer praten, hoe de eerste verschijnselen al
Voor de angst zorgden

En dan nu de vraag wat mijn mamma deed en waarom
Ik nooit de geruststelling voelde, alleen

De ijskoude handen