Een lezer reageert op mijn foto’s, het is wel
Duidelijk, zegt hij dat er beweging zit in
De seizoenen van mijn leven

Nu denk ik dat dat gewoon een aardig gebaar
Is voor een op middelbare leeftijd zijnde
Uitgroeiend meisje

Dus zeg ik alleen maar ‘dank je’, dat moedigt
Hem aan, nee, dank JIJ, zegt hij en dan dat het
Zo mooi is hoe ik mij

Openstel, als bladeren, noemt hij, zich richtend
Naar de zon na een regenbui en dat hij dat mag
Zien en iedereen eigenlijk

Ik overweeg een driedubbel gelaagd regenpak
Afritsbaar weliswaar en een paraplu waarmee
Ik kan vliegen

Ik zeg ‘graag gedaan’, de wind neemt toe, de
Haan op de kerktoren draait zijn nek, het gras
Is groener dan ooit