haar rafels

Opnieuw ligt het water stil en daaraan voorbij
Het dunne witte vlies waaronder het

Gras sterft, een klein vrachtautootje staat in het
Midden, een happer roerloos

Een bak is gespietst in de grond, achter de boom
Twee mannen in het oranje

Veilig in de bus langszij, in de deur hangt een
Oranje jas aan een

Haakje, opeens beweegt de happer, zijn arm
Strekt en rekt met veel

Misbaar, een man stapt uit, luid pratend in zijn
Mobiel, een hondje

Drentelt, dan de schoolkinderen en hun moeders
Zodat de mannen

Uitstappen en tegen de bus aan leunend, sigaretten
Maken en mooie

Lachjes, de happer staat weer stil, als de straat
Weer leeg is

Beginnen ze aan hun boterhammen, in de bus
Hoor ik ze grinniken

Over het bruine gras en het roerloze water, het
Vlies scheurt langzaam