Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

op kousenvoeten

Dromend slaat een man mijn jas open en wijst op de
Kapotte voering, stof scheurt zich naar buiten en hij wil
Niets horen van het verhaal hoe en wanneer ik

Dit omhulsel vond, daarna ontmoet ik, tijdens de receptie
Van H. die pas volgende week plaatsvindt, een Engelsman
Die mij beleefd

De mogelijkheden van een toekomst op zijn ambassade
Schetst waarbij overigens andere kledingstukken nodig
Zijn dan die lange leren

En gescheurde jas, eigenlijk, zo legt hij uit, houdt hij van
Me maar omdat hij een symbiotische relatie heeft met zijn
Lawful wedded wife

Kan hij me alleen een baan aanbieden, ik mag zowel een
Kunstboek als een gedichtenboek maken dat als relatie-
Geschenk aan

Derden wordt vergeven en ik mag er twee jaar over doen
Zodat, als ik om vier uur wakker word, ik niet teleurgesteld
Ben als beide

Boeken niet naast het bed liggen, opgestaan spreid ik de
Jas over tafel en woel met mijn hand tussen stof en leer
Maar kom nergens haar rafels tegen

 

« »