Ik zag al woorden gaan
boven de horizon
toen ik een kind was
ik wilde groot maken
wat ik gehoord had
en kijk daar stond ik dan
boven op tafel
boven de spijzen uit
zingende roepende
iedereen lachte maar
en ook ik zelf wist niet
wat het betekende.
Huub Oosterhuis: Woorden, uit:
Herschreven gedichten 1955-1965
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x