Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

may your wishes all come true

Ik weet nog, zegt mijn grootste zoon, hoe ik daar
Vroeger  rustig van werd, je stem en dat wat

Je vertelde, met andere woorden: doe het nog eens
Zeg nog een keer hoe

De oorlog is verdwenen, zacht flemend en dan
Strijk me nog eens over

Het hoofd en buig mijn krullen langs mijn oren
En dans voor me en ik

Doe, ik buig mijn stem en knip mijn vingers, ik
Duw de

Stofzuigerslang in zijn overhemd en leg de kat op
Zijn schouders, ik blaas

De poedersuiker over zijn neus en fotografeer zijn
Loom lijf dat lang

Nog nazit in mijn schoot, dan slaapt de telefoon
In mijn hand

Want ik denk echt, zegt hij, dat er iets zit, en hij
Wijst

Een volle hand op zijn hart, hoorbaar, zegt hij
En dan, wie komt hem halen

En op tijd, en dat fantasie niet hetzelfde is als
Die magische wereld

 

 

« »