‘commitment’ is op de een of andere manier een mooier
Woord dan ‘verbondenheid’, alsof er aan de staat van
Zijn een handeling

Vooraf gaat, wij doen iets voor elkaar, hebben iets voor
Elkaar over, er is kortom een daad die we elkaar niet
Opleggen maar wel

Plegen alvorens we tot de vriendschap komen, we stromen
Samen in het aardedonker en warmen ons aan de vuren
En stapelen in

Elkaars korven de houtblokken op, als jij nu je handen
Vouwt kan ik daarbinnen een lucifer afstrijken en ook wel
Als jij nu je

Handen in mijn broek laat glippen, bevriezen mijn billen
Niet, en dan ben je stil en luister je, in de verte klinken
Stemmen, een vrouw

Zingt terwijl ze langs een schaal glijdt met haar behoedzame
Vingers, een gordijn hangt roerloos bijna, een kleur doemt
Op uit de baan licht die

Zichzelf op een scherm projekteert, daar leefde hij nog en
Werkte, een aarzelende stem vraagt bevestiging en zij knikt
Dat is

Wat ik je probeer uit te leggen, dat je daar had moeten zijn
En in het donker rechtsaf had moeten slaan met mij aan je
Hand