Zij houdt mijn vingers die op haar arm liggen en
Schuift langzaam steeds meer naar boven en dan
Knijp ik zachtjes in haar schouder en dan kijk ik
En ik zie haar en ik blaas
Een beetje langs de krullen in haar nek en dan
Leg ik mijn andere hand over haar heen en dan
Zegt zij niets, ze blaast wat terug, over de foto
Van mijn pappa
Die haar aan zijn zijde heeft maar zijn handen
Gevouwen voor zijn edele delen alsof een strafschop
Genomen wordt op het veldje ernaast en hij als altijd
Toevallig daar
Aanwezig is, en zij kijkt dan naar hem en zegt vast
En zeker dat hij wat rechterop moet staan en wat
Serieuzer moet kijken, ik ben blij, begint ze maar
Ze maakt haar zin niet
Af of misschien is de zin wel af en zomaar zitten
We daar heel lang zonder iets te doen dan wat
Te blazen en te kijken, ik naar hem en haar en zij
Naar de spleet in het gordijn
Dan klinkt een zacht gepraat in de gang, iemand
Tikt met een hamer, een ander lacht, hij is in de
Schuur, zegt mijn mamma beslist en wacht tot je
Even gaat kijken
Goed, zeg ik en ik sta op, doeg, zegt ze heel lang
Op de gang zit mevrouw K., ze bonkt met regelmaat
Haar rolstoel tegen de deur, ik woon in Broek op
Langedijk, zegt ze, weet u waar dat is?
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x