het oude patroon
Men kent inmiddels de in zwart leer gehulde Gestalte die het fietspad met ongehoorde snelheid Neemt daarbij bijna de brievenbus…
passagiers
Het is de eerste regel die mij verlangen laat: Mijn pappa en zijn warme stem Zijn zware geluid maar zijn…
half open deuren
Het is niet alleen de dichter die wij gezamenlijk Delen, zelfs zingen en vertalen Het is mijn vader die een…
voelbaar
De paar minuten dat ik voor haar sta, zij Van mij afgewend, niet meer Ziende, horende, voelende, zijn voldoende Mijn…
de schappen waarlangs
Het fietspad knerpt als ik eraan kom, ze Zal de voordeur alvast opendoen, ze heeft Taart in punten gesneden, voor…
alleen maar zwart
Geef mij een beschutte tuin, de schaduw van Open paarse bloemen, de bijen in en Uit, omhooggeschoten stelen van wiebelende…
het gele gras
Het is daar dat ik haar gelijk geef, ik zweer Niet te versaken, sla een kruisje, trek het laken Recht,…
het goud
Als mijn eigen lijf valt, botst, schuurt, deuren Meeneemt, hoeken, een hele straat of alleen dat Breekbaar tafeltje in het…
de gestalte
Zij hadden het kunnen zijn: het zilvergrijze Echtpaar dat, handen op elkaar, het Lint doorknipt en naar de fotograaf lacht…