de werkelijkheid is de bladzijde
Bij het opstaan zijn mijn knokkels zwart alsof ik nu al typend door grafiet ben gerold, een ambachtsman die tussen…
we gunnen haar ook wat
De enige verte hier zit in de lucht, net voorbij de kastanjebomen die versierd met pilaren zwaar in elkaar vallen,…
noodzakelijk
De angst is zo groot als het pad lang is, over het hek, langs de velden, dwars door de bomenrij….
tijd
“Er zijn ogenblikken waarop ik, voor dit papier zittend, alleen nog maar merken kan dat ik nooit het wezenlikste zal…
ondertussen
Vaak was het een combinatie die mijn mamma maakte: een zachtgeel of lichtblauw, een jasje bij een rokje, een vestje…
een brief uit de toekomst
Misschien is het een droom. Zo een waarbij je met een flits en knal ontwaakt, verbijsterd om dat wat je…
kwijtgeraakt
Van deze dagen zou ze zeggen dat ze wel kon huilen omdat de streperige ramen haar uitzicht beperkten, de bomen…
zijn opsomming werd steeds luider
Onderweg de velden, kale akkers nog waarover een zilveren laagje, een waas van vroegte en regen, een molen in de…
overwegingen van andere aard
‘Iedereen stond stiekem op en voerde de beesten.’ Wat moet ik met zo’n zin? Waarom neurie ik een flard van…