al dat zwart
L. (6) is de enige nog die met zijn vinger langs de tekeningen op mijn lijf glijdt en de vragen…
L. (6) is de enige nog die met zijn vinger langs de tekeningen op mijn lijf glijdt en de vragen…
Verder te gaan in die onzin taal, dat half murmelen, half waken, dat kinderlijk schuilen, dat kroelen in zijn armen,…
In de ochtend haal ik zijn leven op, niet het hele maar twee uur samengestelde relatieperikelen tijdens een reis…
Het zijn vooral de handen die ik mis, de ruwe huid die zich warm om me heen sloot, me bij…
Soms raakt alles kwijt. Het bed leeg, de kamer verlaten, de bedoeling zoek en de handelingen verleerd. Je herinnert je…
Zoals je een deur openzet om je eigen ruimte te vergroten, de ochtend voelt en alle plannen en afspraken inademt,…
Hij tuurt naar duizenden kleine afbeeldingen op het scherm, postzegels, zegt hij, maar het lijkt een opsporingsbevel met zoekgeraakte kinderen,…
De stilte van het plein is de stilte van de zaal, de ene leus het geknisper van het plastic zakje…
De handen om mijn hoofd, het zou genoeg zijn. Dicht tegen elkaar staan, een bijna botsing, herkenning, het zou alles…