de gewone dingen
Ik ben niet zo heel erg bang, zegt hij, eigenlijk ben ik een beetje opgelucht, het is gewoon duidelijk, einde…
Ik ben niet zo heel erg bang, zegt hij, eigenlijk ben ik een beetje opgelucht, het is gewoon duidelijk, einde…
De volgende morgen rapen ze eieren en komen met blozende wangen uit een scheef oud kippenhok waar hun handen voor…
Zodra we het dorp binnenreden, het spoor over waren, roken we de bakkerij, een zoete wolk voor ons uit. Voorbij…
De afstand zit nu in de woorden waarmee hij mij begroet, het einde van een telefoongesprek, de herhaling van zijn…
Van de dichter in het zwarte pak, gouden dasspeld van zijn grootvader zaliger, jarenlang de schaduw van elke kunstenaar uit…
Tegenwoordig, zegt hij, sta ik stil bij het jongetje dat ik was. Ik zie hem aarzelen, nu, voor het stoplicht,…
Ze lijkt op mijn moeder, de vrouw in mijn droom. Ze rijdt in een auto en hoeft alleen maar rechtdoor….
Toen de dichter nog twee benen had en Ja riep te schudden in een gelijk tempo met zijn witte haar,…
Het plan mist, zegt hij, en dat het niet om erkenning gaat maar om duidelijkheid en een toekomst. In de…