mijn bestaan
De Roemeense filosoof Mircea Eliade spreekt over thuis – in zowel ontologische als geografische zin – en met een prachtige…
De Roemeense filosoof Mircea Eliade spreekt over thuis – in zowel ontologische als geografische zin – en met een prachtige…
Vertel het aan de huizen van steen, vertel het aan de stad hoe lief ik je had. Hans Andreus, uit:…
De zachte rimpels zijn de aardse wegen: Men wandelt altijd weer zichzelven tegen, Want aan de wereld grenst geen overkant….
Waar je naar streeft, is zin – een zinvol leven. Daar is de ‘hap’ – het lot, de kaarten die…
De hele nacht bleven ze daar samen zitten, tot de ochtend kwam, en ze dacht dat ze drie zonnen zag…
De dichter hield zich aan zijn woord. Hij liet de pianist voorgaan en de zingende dochter, keek naar het hikkende…
Mijn verdriet is oud geworden. Ik zeg dat het de jas is van een zwerver in winterland. Kaal geheugengestoord verdriet….
Het is maar een verhaal, zeg je. Inderdaad, en de rest van het leven eveneens: scheppingsverhaal, liefdesverhaal, griezelverhaal, misdaadverhaal, het…
Zeker een eiland zijn. Zeker de brug nog weigeren zolang je kan, de dijk niet denken. Buiten het bereik blijven…